فقط بیان بخواند

تضارب افکار در بینِ اصحابِ تخصص و اندیشه و قلم می تواند فرصتی ارزنده برای بیان مسائل جامعه و راهکارهای حل آنها فراهم آورد. آن چه آفتِ امروز جراید ، خبرگزاری ها و وبسایت های معتبر است وابستگی آن ها به جریانات یا اشخاص عمدتاً سیاسی بوده که معمولا رویکردِ خاصی را با اهداف کوتاه مدتِ فردی و حزبی پی می گیرند. متاسفانه جامعه نخبگانی کشور در انبوهِ این رسانه ها به دست فراموشی افتاده و مهجور مانده است. تشویق و ترغیب اهل قلم از سوی سرویس های وبلاگ دهی جهت پرداختن به مسائل خطیر حوزه های فکر و فرهنگ، سیاست ، اجتماع ، دین و

چه باید کرد

آن چه امروز بر کسی پوشیده نیست حجم مسائل و مشکلات پیچیده و درهم تنیده ای است که برخی از آنها رو به وخامت گزارده و به بحران در کشور بدل شده است. شرایط بغرنج اقتصادی و معیشتی، شکاف طبقاتی، قاچاق ارز و کالا، بیکاری و موانع ازدواج، احساس عدم امنیت روانی بویژه در بازار تولید و سرمایه‌گذاری، بحران های زیست محیطی خاصه در مسئله آب و هوا، استحاله فرهنگی در سبک زندگی، و قس علی هذا از جمله مواردی است که شاید بتوان با نسخه های آرام بخش و کوتاه مدت چند صباحی آلام و رنج جامعه را از ناحیه آنها کاست؛ اما علاج اساسی برای

خسی بی سر و پایم

هر وقتی که باشد ، در چله ی تابستان یا در سوز زمستان ؛ لیله القدر برای من شب نوروز است و آغاز حیاتی تازه. من خسی بی سر و پایم که در این وادی بی انتهای راز آلود ، حیران و سرگشته و غریب افتاده. لیله القدر شب رازهای شگفت است . ولوله ای می شود در آسمان ها و زمین که چشمان کم سو و گوش های ضعیف را یارای فهم آن نیست ؛ و عقل ناقص و اندیشه کوتاه من در ادراک آن چون ذره ای در پهنه ی اقیانوسی بی ساحل است. چیزی نمی دانم ؛ اما حس می کنم شبِ حیات و اعطای نعمت و بارش رحمت بی شماره توست. حس می کنم شب اراده ربوبی توست که

ما ملتی هستیم که ...

سپاس بی‌حد مهربان خدای را که استضعاف شدگان ستمدیده را عزت و قدرت می‌بخشد و مستکبران ظالم را به ذلت می رساند. ما ملتی هستیم که در استقلال خود وابسته ایم. شعارمان استقلال و شعورمان وابستگی است. ما مردمی هستیم که در آزادیِ خود اسیریم. آزادگی آرمان ما ، در ولنگاری اما اسیر مطامع سیاسی و هوای نفس خویشیم. ما مفتخر به نظامی هستیم که یا اسلامیت آن را برای جمهوریت و یا جمهوریت را برای اسلامیت آن ذبح کرده ایم. ما ملتی هستیم که اشرافِ عدل و خرد را در کنج انزوا برده و خوار می‌کنیم ، اما یا بی مایگان حزبی و قومی را دولتمرد و وکیل