آن که استغاثه غربت و بی کسی، و ندایِ هل من ناصر امامِ خویش را از صحرای غیبتِ این جهان نمی شنود؛ به مرز کربلا راه نیافته است. آن که مویه کنان و ندبه زنان و عرق ریزان ، در پی وارث حسین واله و حیران نمی شود ، درکِ کربلا نکرده است. و آن که فریادِ غربتِ امامِ قائم را در صحرایِ بی کسی در می یابد و لبیک نمی گوید ؛ طعم سعادت را هرگز نخواهد چشید. لبیک یا حسین؛ یعنی لبیک به همه آرمانهای او که تحقق آن با یگانه وارث شهیدان تجلی خواهد یافت.
امروز روز دیگری است. اگر روزگاری بزرگان کم هوش اسلام از میان پهنای ممالک خود فقط در گوشه ای از کوفه نشستند و عریضه در پی عریضه نگاشتند تا سفینه ی نجات بخش و چراغِ نور تابِ هدایت بشتابد بر آن دریایِ ظلمانی و امواج تلاطم زده شان ؛ امروز همه آمده اند فی طریق الحسین الی الکربلا ...! این رزمایش شگفتِ تاریخ است از سوی سپاهیانی که قیامِ زینب آفرید و اینک به پرچمداری او به اربعین رسیده است. خرد و کلان ، زن و مرد ، سیاه و سپید ، عرب و عجم ، همگان آمده اند ، همراه با خیل کثیرِ دل ها و ارواحی فنا شده در حسین ، که فقط کالبدشان جای مانده.
توحید ، یک باور صرف نیست که باید در اندیشه ای نظری و با براهین عقلی بذیرفته شود. توحید ، اساس و زیربنایی است که باید در ذره های وجود و تا پایان لحظه های عمر آدمی جریان داشته و تکامل یابد. توحید باوری نیست که بتوان به کنه آن دست یافت و از آن فارغ شد. در اندیشه ی سخیف جاهلان ، خدای احد است و واحد ، و اما در زندگی هاشان خدایان فراوانند. توحید در حب و بغض ها ، در پرستش و طاعت ، در تقوای درون ، در توکل و در زندگی هامان کمتر دیده می شود. خداپرستان رنگ زلال او را می گیرند و متصف به صفات جمیل و اسماءالحسنای حضرت حق
بیزارم از آنانی که حسین را فقط با جسمِ بی جان و پیکر بر خاک افتاده اش می شناسند. امام را آنگونه دوست می دارند که ففط بر او بگریند و از او حاجت بگیرند. کمرشکنند آنانی که امام را فقط مرده ای با کرامت میخواهند که در ملکوت و از ورای این جهان خاکی ، نجات بخش دوستداران خود باشد. می ترسم از جماعتی که بر بلندای تپه ای در نزدیکی مصافِ نور و ظلمت ایستاده، با دستانی افراشته و چشمانی نگران یاری حسبن را از خدا طلب می کنند که اللهم انزل علیه نصرک ! اینان سیاهه سپاهی هستتد که حسین زنده را می کشند و بر کشته اش می گریند و به طلب خونش، خون می دهند. چه ذلت بار است انتظار یارانی که نشسته اند تا تو کاری کنی و کاری نمی کنند تا تو بیایی!
نوای سایت 
