یا لطیف :: لیله القدر ؛ شبِ رمز آمیز و آبِ حیاتی است که چون اکسیر بر عالمیان وارد می آید و بر قدر شناسانِ خود رحمت می بارد. اگر شب هایی از رمضان المبارک را به آرزویِ تک شبِ رویاییِ آن احیا می دارم ، اما تردید ندارم که شبِ نیمه از شعبان المعظم ، لیله القدری حقیقی است. و مگر نه این است که در آن ، نزولِ کتابِ صامت است و در این ، ورودِ قرآنِ ناطق ؟! اگر قرآن ، مکتوب و عصاره ی امامِ حیّ است ؛ و امام ، تجسّمِ عینی و انسانیِ کتاب خدا ؛ و اگر کتابِ بی امام ورق پاره ای بیش نیست بر روی نیزه ی مکرِ قاسطین و لقلقه ی لسانِ جهلِ مارقین ؛ و امامِ بی قرآن بهانه ی