آن که استغاثه غربت و بی کسی، و ندایِ هل من ناصر امامِ خویش را از صحرای غیبتِ این جهان نمی شنود؛ به مرز کربلا راه نیافته است. آن که مویه کنان و ندبه زنان و عرق ریزان ، در پی وارث حسین واله و حیران نمی شود ، درکِ کربلا نکرده است. و آن که فریادِ غربتِ امامِ قائم را در صحرایِ بی کسی در می یابد و لبیک نمی گوید ؛ طعم سعادت را هرگز نخواهد چشید. لبیک یا حسین؛ یعنی لبیک به همه آرمانهای او که تحقق آن با یگانه وارث شهیدان تجلی خواهد یافت.
- ۹۵/۰۸/۲۸