آفــاقـــ

کرامتی کن ای حضرت حاضر

مهدی ابوماهیگیر | پنجشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۴، ۰۸:۴۴ ب.ظ | ۰ نظر

یا رئوف :: غروب آخر روزهای نورانی از ماه میهمانی رسیده است. ماه از نیمه گذشت و بدر منیرش آرام آرام کم سو می شود و رخ می تابد. قلب این ماه کرامت، به قدوم کریم آل کریمان منور شد و در دلم نوری از امید تابید. نمیدانم تا چند رمضان را درک خواهم کرد. اما امیدم به رمضانی است که دعای سحرش و غروب افطارش و نجوای شبانگاهش را در سایه ی دولت کریمه ی صاحب این عصر آخرین - حضرت ولی الله الاعظم - وجودم جلا می گیرد به مهر بی کران ذات حضرت ربوبی. چه سخت می گذرد وقتی در کلاس درس عاشقانه ات من غایبم ای معلم هستی ، ای حضرت حاضر (روحی فداک) ... ، و مگر نه این است که تو حاضری در گوشه گوشه ی این جهان ، و مگر نه این است که قطب عالمی و دانای کل ، و مگر نه این است که نوکر باید به محضر ارباب و شاگرد به حضور استاد شرفیاب شود ؟! خجلت زده ام که عمرم به غیبت سپری شد و جوانی ام در تباهی دوری ات گذشت ... ، شرمنده ام که فقط منتظرم تا تو کاری کنی ، و کاری نمی کنم تا تو بیایی ... !

روزهای نورانی هم گذشت ، به کریم آل طه کرامتی کن ...

  • مهدی ابوماهیگیر

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">