روح الله ، ابر مرد شگفت تاریخ است در هـزاره ی غیبت ! خمینـی (ره) ، تجسم غرور و عزت پابرهنگانی شد که خروش شوریدگی اش بر استبداد و استکبار و بیداد آفرید. او پیر جوانانی است که آرامه ی جانش هر نا آرامی را سکینه است و هر تلاطمی را آرامش ! او پیش از آن که قلوب آدمیان را تسخیر و بر انفاس مردمان امامت کند ، قلب خویش را تسخیر و بر نفس خود امامت کرده است. خمینی حقیقتی شبیه اسطوره هاست که در قلب جهان چون قلبی تپیدن می گیرد و خفتگان را بیدار و جاهلان را آگاه و مستضعفان را قدرت می دهد تا خزان ملتی را به شکوفه های بهاری بدل کند. او تجلی بودن و توانستن و شدن و ایثار است. او روح خداست که بر کالبد بیداد زده ی ایران می دمد و از زجر کشیدگان و پا برهنگان آن امتی می سازد که در عصر محمد(ص) و علی(ع) هم نمونه هایش اندک است.

خمینی می میرد و چون قهرمانی در میان فرزندان فداکارش به خاک سپرده می شود ؛ روح خدا اما هرگز نمی میرد. امام پابرهنگان هرگز نمی میرد ، حتی اگر بر کالبد خمینی بارگاهی مجلل بسازند.

بگذار کاخ نشینان اشرافی بر بارگاه خمینی هر روز ادای احترام کنند ؛ چه باک که روح خدا در قلب های شکسته ی فرزندان انقلابی اش خانه کرده و بر این کوخ های شوریده سر هنوز هم امامت می کند!

بگذار چند صباحی اندک خس و خاشاکی از نا اهلان تزویر و نا محرمان نفاق - به فریب - بر مسندهای حکومت خمینی تکیه زنند ؛ چه باک که فرزندان روح خدا از گهواره ها سر بر می آورند و بساط اینان را نیز بر خواهند چید.

بگذار بز دلان سازش کار ، خمینی را به خاک بسپارند و قاب تصویر بی جانش را محترم بدانند ؛ چه باک که روح خدا سر سازش و تسلیم ندارد و خروش فریادش هر روز بر انحراف و ستم افزون تر است.

ملالی نیست اگر در حکومت خمینی ؛ حضرت روح الله و فرزندان انقلابی اش مهجورترین باشند که عمل به تکلیف و قیام به حق حقیقت پیروزی است.