نوای سایت 
این نه سروش وحی و نه مدال نبوت است که محمد(ص) را متمایز از آفریدگان و آدمیان کرده است. قلب محمد(ص) فراتر از مدال رسالت و مقام نبوت به گوهر انسانیت و مکارم اخلاق ربوبی مزین شده است. او دو ثلث از بهارِ عمرِ خود را در جامعه ای بدوی و جاهلی رشد می کند و بی آن که خطی بداند و درس آموز کسی باشد به صدق و امانت و پاکی شهره می شود و می بالد. محمد(ص) پیش از آن که مسئولیتِ خطیرِ رسالت الهی را بر ابناء آدمی بخواهد یا بداند ، رسالتِ فطریِ انسانیت را بر نفسِ خویش حمل کرده است.
