روز خدا

ظهر روز عرفه ۱۴۴۰ هجری قمری است. روز توحید. روز خاکساری و تضرع کائنات در برابر ذات اقدس احدیت و یگانه هستی. من ذره‌ای فقیرم در بی انتهای صحرای هستی که در طوفان حوادث و ابتلائات گریزگاهی از تو و پناهگاهی جز تو ندارم. من در غربتِ مخوفِ این بی کرانه های آسمان و زمین به ولایتِ ربوبیِ تو دل از غیر بریده؛ صاحب و انیس و یاوری جز تو نمی شناسم. خدایا ؛ من عبدی فقیر و ضعیف و سراسر نیازم که محبت و لطف و مهر تو مرا به زیور وجود آراست.

ای هستی بخش مهربان و ای پروراننده وجودم ؛ آیا آن را که مهر تو آفرید و پرورید، قهر تو رها و خوار می کند ؟! خدایا ؛

حرف بسیار است

سعید بن مسیب گوید: سالی قحطی شد و مردم از چپ و راست طلب باران می کردند. غلام سیاهی را بالای تلی تنها دیدم. آهسته به سوی او رفتم و دیدم با خدا حرف می‏زند. هنوز دعایش تمام نشده بود که ابری ظاهر شد. غلام که آن را دید خدای را حمد و ثنا گفت و از آنجا رفت. بارانی فراوان ما را فرا گرفت. من به عقب آن غلام دویدم و دیدم داخل خانه‏ ی حضرت سجاد (ع) شد. خدمت امام رسیدم و عرض کردم: غلام سیاهی دارید. منت بگذارید و او را به من‏ بفروشید. فرمود: ای سعید! چرا نبخشم ؟! پس سرپرست غلامان را امر فرمود تا هر غلامی را که در خانه است بر من عرضه کند و