صبغـة الحسیـن

حب الحسین به شماره نفوس بشری و هر آن که در وجود او ذره ای از عواطف و سرشت انسانی باقی باشد تجلی یافته است. حب الحسین فراگیرتر از آن است که شمولِ آن فقط آدمیان را در برگیرد. حضرت حسین، لطافت اشک مظلوم است و زلالی آب که هر دلی را تکان می‌دهد و هر عطشناکی را سیراب می‌کند. حب الحسین در هر کس مراتبی از شدت و ضعف دارد اما در همه هست. در دوست و دشمن، در مومن و فاسق، در دیندار و بی‌دین. این فقط حب الحسین نیست که لزوماً آدمی را به معیت با حسین می رساند. فقط او به مقام مع الحسینی می‌رسد که از هر چه