آفــاقـــ

همچنانم آواره ترین

مهدی ابوماهیگیر | سه شنبه, ۵ فروردين ۱۳۹۳، ۰۵:۳۹ ب.ظ | ۰ نظر
با تنی آلوده ترین و روانی افسرده ترین و روحی بیمارترین ، با جسمی رعشه آمیزترین و حالی نزارترین ، با کم سو دیدگانی خیانت پیشه ترین و مریض قلبی کبودترین ، برایت عریضه می نویسم. تو که بزرگترینی و من که حقیرترین. با کبائر معاصی ، جسارت از حد گذرانده و چون از فضل و مهر و عطوفت و گذشت تو بر خویش آگاهم ، امیدوارانه ترین دستان گدایانه ترین عبدت را پیش رو دارم ، و بر خجلت آمیزترین چشمان گستاخم آرزومند تطهیر ابری بارانی ام. من از حضرت بهار خجلت زده ام که این خزانی ترین دل را اندکی خرمی نیامده است و همچنانم آواره ترین ...

باز هم آدم نمیشوم اگر اکسیر نگاه و دم مسیحائیت زنده ام نکند، سال هاست مرده ام ، فراموش شده ای منفورم ، زنده ام کن ای آقای بهار

اللهم اجعلنی محبوبا فی قلوب المومنین و بلغنی الی مأه و عشرین سنه بلا عله و ضعف و فقر و فاقه ، فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین .....

  • مهدی ابوماهیگیر

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">