امروز روز دیگری است. اگر روزگاری بزرگان کم هوش اسلام از میان پهنای ممالک خود فقط در گوشه ای از کوفه نشستند و عریضه در پی عریضه نگاشتند تا سفینه ی نجات بخش و چراغِ نور تابِ هدایت بشتابد بر آن دریایِ ظلمانی و امواج تلاطم زده شان ؛ امروز همه آمده اند فی طریق الحسین الی الکربلا ...!  این رزمایش شگفتِ تاریخ است از سوی سپاهیانی که قیامِ زینب آفرید و اینک به پرچمداری او به اربعین رسیده است. خرد و کلان ، زن و مرد ، سیاه و سپید ، عرب و عجم ، همگان آمده اند ، همراه با خیل کثیرِ دل ها و ارواحی فنا شده در حسین ، که فقط کالبدشان جای مانده. پیامِ صریح و روشنِ رزمایش بی مثال اربعین برای دوستان صلح و آرامش و برای دشمنان نابودی و ذلت است. شکوه این اجتماعِ پا برهنگان و خیلِ لشکریانِ پیاده نظام ، از آنِ یگانه وارث حسین و منجی جهانی آزادگان است. این جنبش جهانیِ ابر مردی است که صلح را به ارمغان می آرد و هر آزادی خواهِ ظلم ستیزی او را به انتظار ایستاده است. پیامِ صلح ، آمادگی برای جنگ است . حسین آموخت که با تن دادن به ذلت و بیداد و فساد نمی توان به صلح و آرامش دست یافت. برای صلح و عدالت هم باید جنگید و تا خشکاندن ریشه های ظلم و فتنه خون داد. صلح و عدل نه در سازگاری با ظلم و فساد که در محو و نابودی آن نهفته است. حسین سردار آزادگی است ؛ و وارث آخرینِ او ، احرار و مستضعفین را با هر آیین و مسلک به یاری این جبهه فرا می خواند. فرق نمی کند که برده ای سیاه باشی از نسل جون ، یا نصرانی آزاده ای از نسل وهب ؛ آزاد فرماندهی اموی از نسل حر یا تاجری عثمانی مسلک از نسل زهیر ... ؛ عقلانیت و حریت شرط سربازی منجی موعود است. وارث حسین هم می آید تا اسلام ناب و حقیقت غبار گرفته را بازخوانی و از کژی ها و بدعت ها اصلاح کند. می آید تا بر سنت پیام برِ صلح و رحمت و بر سیره ی عدل و مهرِ علوی حکم براند. بر این منطق باید بر هر حاکم جائر و فاسد تاخت ، گر چه او را اولی الامر بنامند و خادم الحرمین ...! جنبشِ جهانیِ اربعین ، مرزهای دروغین و کذایی را می شکافد ، و در آن کربلا قبله گاه آزادگانی می شود که از گوشه گوشه ی هستی ، مشقِ همدلی و مجاهدت را هر ساله در آوردگاه حق و باطل تکرار می کنند. قیامِ منجی حقیقتِ انسانی ، امتداد نهضت جوشانِ آن حسینی است که نفوس و عقول آدمی را تا مرز تکامل ، هدایت و آماده نموده است.