نوای سایت 
من یک معلم هستم. نه به اعتبار یک عدد پرسنلی و حق الزحمه ای که بهای کارم نیست. معلمی برای من نه یک شغل که یک فیض بی انتها و یک هدیه آسمانی است. معلمی یک دغدغه مقدس است در جهانِ تلاطم زده و جهلِ نوین امروزی. معلمی یک ایثارِ مقدس برای احیای انسانیت و اعتلای آزادی است. من معتقدم هر کس به اندازه ای که از خود می گذرد درجه ای از معلمی دارد. معلمی استمرار حرکت همه ی انبیا ، اولیا و شهیدان است.
وقتی محصول سال ها خرد و اندیشه و تجربه را در کام شاگردانت می ریزی و در قلب آنها به ودیعه می‌گذاری انگار خود را در نسل های آتی و در آینده ای روشن تکثیر می کنی. اگر چه شئونات گوناگون و تفکیک ناپذیر جامعه از هم اثر می‌پذیرند و بر هم اثر می‌گذارند، اما بی راه نیست اگر بگویم مهمترین عامل صلاح و فساد یک ملت و مملکت از نظام تربیت و تعلیم آن سرچشمه می‌گیرد.
در جامعه‌ای که عفت و حیا رنگ می بازد، خانواده کارکرد تربیتی ندارد، آداب زیستِ اجتماعی و معاشرتِ اخلاقی در تار و پود وجود مردم شکل نمی‌گیرد، خودخواهی و سود طلبی بر تعاون اجتماعی و منافع ملی غالب می‌شود، راحت طلبی و واسطه‌گری بر تولید و تلاش چیره می‌گردد، آری در چنین جامعه ای نظام آموزش و پرورش حتما کاستی ها و معایبی داشته است.
تا وقتی که دقیق ترین و سخت گیرانه ترین گزینش برای احراز صلاحیت های معلمی در جذب نیرو صورت نمی گیرد، تا وقتی افرادی بر کرسی مدیریت ، معاونت و کارشناسی های آموزش و پرورش تکیه می زنند که برخی شان از تدریس و اداره یک کلاس عاجز و از هیاهوی مدرسه بیزارند، تا وقتی که سیاسیون و صاحبان قدرت، دستگاه تعلیم و تربیت را حیاط خلوت نیّات و افکار و اراده خود می پندارند، درب های کشور بر همین پاشنه خواهد چرخید. به نظر من همه ارکان حاکمیت اگر خواهان اصلاح امور کشور و جلوگیری از انحطاط آرمان‌های این سرزمین است باید بپذیرند که دستگاه عظیم تعلیم و تربیت یک نظام جامع مستقل فرا دولتی و بلکه حاکمیتی است.
کسی معلم و دانش آموز را می‌فهمد و رابطه مدرسه را با خانواده درک می‌کند که خود در کلاس درس و پای تخته ایستاده و تلخ و شیرین معلمی را با شاگردان گوناگون آن چشیده باشد. من معتقدم شوراهای فرادستی و مدیران ستادی دستگاه باید از دل فرهیختگان فرهنگی این مجموعه بیرون آمده باشند. فارغ از همه سیاست زدگی ها و جناح بندی ها همین ها هستند که باید تصمیم سازان و مجریان فداکار برای اصلاحات اصولی در متون درسی، توزیع عدالت آموزشی در همه مناطق و مدارس، اعتلای کرامت جایگاه معلمان ، و ایجاد شور علمی و اخلاقی در دانش آموزان قرار گیرند. تا ساختار و مبانی آموزش و پرورش اصلاح و تثبیت نشود این کشور و ملت ساخته و اصلاح نخواهد شد.
98/2/12 ؛ و العاقبة للمتقین و الحمدلله رب العالمین
