اگر از ورای جسم پاره‌پارۀ حسین‌بن‌علی جانی شعله‌ور نمی‌‌گشت و قلبی تپیدن نمی‌گرفت؛ و اگر سرخی خون حیات‌بخش او در شریان فطرت خمود آدمی جاری نمی‌گشت و بر پیکرۀ بی‌رمق انسانیت روحی تازه نمی‌دمید؛ پس این جنود بی‌سرانجام عقل و عشق، و این سیل بی‌انتهای حیرت و جنون از کجا برخاسته است ؟! پس این شور شیرینی که تمامی ندارد، و سوز و ساز عطش‌زایی که فرو نمی‌نشیند، و خاک حرارت‌افزایی که مغناطیس جاذب بغض و غیرت و محبّت آدمیان شده، از کجا و چگونه فوران کرده است ؟! حالا دیگر جهان فهمیده که تمدّن آخرالزمانیِ زمین از کربلا می‌جوشد، و اربعین حقیفت نامیرای دین خداست. حقیقتی که در غبار فتنه‌گون و تزویرگر اموی‌ها و تکفیری‌ها چون خورشیدی سر بر آورد و طلوع کرد، تا همۀ ظلمت‌های شرک و تاریکی‌های جهل و طاغوت را از میان بر دارد.

و براستی چه رجعتی از این بالاتر که تاربخ قطور بشر، انسانی را نافذتر و زنده‌تر از حسین‌بن‌علی نمی‌شناسد. آری این محشر موعود زمین، همانا رجعت خون خداست. و هم‌اوست که ظفرمندانه حجاب بی‌رنگ مرگ و دلق رنگ‌رنگ تن را خرق کرده، و از خاکستر مادیت بازگشته است. هم‌اوست که بر اقصی‌تقاط این سیاره، و بر عقول و عواطف سیاره‌نشینان ارض از هر زبان و نژادی فرمان می‌راند. و او بی‌تردید همان ذهن ناهشیار و ضمیر ناخودآگاه مستضعفین و ستمدیدگان است که انسان را به کربلا می‌خواند.

دیگر حتی پروپاگاندیست‌های مخوف رسانه‌ای با همۀ انجمن‌های مرموز طاغوتی و طرّاحان مکّار شیطانی خود هم نمی‌توانند این قدرت و انسجام انسانی را بشکسته یا بپوشانند. به حقیقت؛ امروز ارگان تمدنی انسان و کانون وحدت‌بخش ملل متحد، حائر کربلاست؛ و منشور جهانی حسین‌بن‌علی، قیام به حق و عدل و آزادی علیه بیداد و هرزگی و بردگی است. از قصر سبز تا کاخ سفید، دیگر کسی مرعوب استبداد یزیدک‌های امپریالیستی و مغلوب سلطۀ رژیم‌چه‌های سازمان‌یافته تروریستی نیست. حتی اگر با دهها کلاهک هسته‌ای و لشکر زرهی و گنبدی آهنین بر غزّه‌العزّه اسلام وحشیانه بتازند و ۴۰ هزار نفس زکیه و جان عزیز را بکُشند، باز هم نمی‌توانند امنیت خود را حفظ کرده، یا جنود نامیرا و لایتناهای اربعینی را در مکتب هیهات مناالذّله سیدالاحرار به زانو بکِشند.

حالا دیگر همگان دریافته‌اند که دستگاه موروثی خلافت از آل امیه و آل مروان و بنی‌عباس تا آل سعود و آل خلیفه، - خواسته یا ناخواسته - عاملان اصلی فتنه‌انگیزی و تفرقه‌افکنی در امت واحده و آل محمدند. شگفتا اگر کسی نبیند که کشته روز دهم و قربانی سراب دروغین وحدت و جماعت، حالا فروزان شمع جمع امت و جماعت است. آیا نمی‌بیند او را که روزی یکه و تنها بر امام جائر و فاسق خروج کرده و خارجی نامیده شد، و اینک هم‌او امام عشق و ایمان، هسته انسجام‌بخش مردمان، و لبّ دین‌ خداست.

آری سرچشمه نور است که تاریکی را می‌کُشد و می‌شکافد و در هاضمه خویش می‌بلعد، و چاه تاریکی را هرگز یارای اطفاء نور نخواهد بود. فقط ذات حقیقت است که اگر صدها بار ذبح گشته و قطعه‌قطعه شود باز هم از زخم‌های خویش سر بر آورده و می‌بالد. فقط ققنوس فطرت و ایمان است که از خاکستر خود می‌خیزد و هرگز نمی‌میرد. طریق القدس آرزوی کوچکی است‌. دیری نپاید که لشکزیان حسین‌بن‌علی از رزمگاه کربلا بتکده‌های کفر و شرک و استکبار را از اقصی‌نقاط جهان در هم کوبیده و مرزهای بیداد شرق و غرب را خواهند گشود.