آفــاقـــ

بهانه‌ی عشق

مهدی ابوماهیگیر | يكشنبه, ۳ فروردين ۱۳۹۹، ۱۰:۰۷ ق.ظ | ۲ نظر
سحرگاه بعثتِ مهرِ آفرینش است. محمد(ص) در گوشه‌ای از حرا آسمان را به تماشا نشسته است، و ستارگانی که حالا در ظلمت شب از تلالوء نور محمد چه شکوهی آفریده‌اند.
محمد(ص) تک واژه پر شکوه محبت خداوند است. محمد رمز پر راز هستی و گنجینه مهر خداست.
راستی که اگر محمد نبود ، مودت و عشق در دل های آدمیان تجلی نمی‌کرد و محبت در برهوت این جهان جوانه نمی‌زد. به نظر من خداوند، - آن حضرت مهربان ترین و آن محمد آفرین؛- مودت و عشق را فقط با یک سبب آفرید و تجلی داد، و آن چیزی جز حضرت مصطفی و آل زلال او نیست. محبت و عشق از محمد و آل پاکش می‌گذرد، و هر دلبرانه ای که از این راه نمی‌گذرد هوسی باتلاق گونه است و سرابی باطل.
محمد (ص) در صحرای سوزان حجاز نسیم روح بخش اخلاق کریمانه و رایحه دل نواز محبت و برادری بود. محمد(ص) به جهانیان پرواز در آسمان پاکی و عشق را به جای لولیدن در برهوت حرص و آز و خشونت آموخت. محمد(ص) کرائم اخلاق و فضیلت را زنده کرد و عشق و زندگی را معنایی دگر آموخت. جهان امروز فقیر اخلاق محمدی است ؛ و باز هم در تب و تاب یک منجی محمدی(ص). اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
  • مهدی ابوماهیگیر

اخلاق محمدی

رسول الله

مبعث

محمد (ص)

نظرات (۲)

  • من دلم پاکه ...
  • 🤗 ممنون بابت متن پرمحتواتون.... 

    عیدتونم مباااارک ایشالا سال پر برکتی داشته باشید.... 🙂

  • زندگی رویایی
  • سلام دنبال شدید دنبال کنید

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">