تاریخ، سرنوشت مردگان نیست. ما میراثدار گذشتگان هستیم و آیندگان میراثدار ما. تاریخ، خود ما هستیم؛ در همان فصلی که داستان زندگی ماست. شاید با تفاوتهای دینی و زبانی و نژادی یا پروپاگاندای رسانه، بتوان جامعه یکپارچه بشری را از هم بیگانه و چندپاره کرد. شاید بتوان فطرت آدمی را اندکی تخدیر کرد، اما هرگز نمیتوان آن را استحاله یا واژگون نمود.
حالا حتی دانشگاهیان فرهیخته در امریکا و اروپا هم، - بهندایفطرت - در برابر جنایتی عریان قیام کردهاند. جوان امریکایی وقتی وتوی دولت امپریالیستی خود را دستکم ۶۰ بار همچون یک سپر حمایتی در دستان خبیث و