نوای سایت 
اگر خداوند در این دنیای فانی خیری نهفته باشد بلاشک مبدأ و منشأ و انجام آن فاطمه(س) است. فاطمه(س) حلقه وصل زمین و آسمان است. فاطمه(س) علت حُسن عاقبت ، سرّ مکتوم خلقت و محبوبه رب العالمین است. فاطمه(س) لطافت عطر بهشتی و رایحه روح نواز مهربانی است که در آسمانِ سختِ زمین و در هوای نفس گیرِ آدمیان پیچیده و حیات می دهد. فاطمه(س) دُرّ یگانه هستی بود وقتی که حضرت حق اراده فرمود تا از سفیر عشق و عدالت با همه آن همسران بی هم سر فرزندی جز فاطمه(س) و نسلی جز نسل فاطمه(س) باقی نگذارد. کسی چه می دانست که نسل پیامبرِ آخرین ، تنها از فاطمه(س) خواهد ماند نه از عایشه و حفصه ، نه از ام السلمه و مأربه و دیگران ، نه حتی از دیگر دختران خدیجه. کسی چه می دانست که تنها نسل زلال اشرف رسولان ، سادات بنی الزهرایند که به حرمت فاطمه(س) در پهنه زمین و زمان شرافت و سیادت یافته اند.
فاطمه(س) تنها وارث محمد(ص) است، در حقیقت اما یگانه وارث فاطمه(س) همانا محمد(ص) است. به نظر من فاطمه(س) معجزه منحصره و جاوید پیامبر(ص) است. اگر مفهوم «یک روح در دو بدن» مصداقی خارجی داشته باشد این روح محمد(ص) و فاطمه(س) است که در یک حقیقت واحد اما در دو پیکر و به سان دو شخصیت آفریده شد. چه فرقی دارد نسل فاطمه(س) یا نسل محمد(ص) ؟! چه فرقی دارد دین محمد(ص) یا دین فاطمه(س) ؟! چه فرقی دارد وحی بر فاطمه(س) یا وحی بر محمد(ص) ؟! چه فرقی دارد مقام محمد(ص) یا مقام فاطمه(س) ؟!
محمد(ص) و فاطمه(س) در این غربت کده جهان مادّه ، آشنای هم و آرامه جان هم هستند. این دو یک روح واحدند که شادی و اندوه و غضب و رضای آن ها مشترک است. بی راه نیست که هر کس فاطمه(س) را شاد کند محمد(ص) را شاد کرده و هر کس فاطمه(س) را بیازارد محمد(ص) را آزرده است. در این هوای نفس گیر زمین ، فاطمه(س) عطر روح افزای محمد(ص) است و محمد(ص) نسیم حیات بخش فاطمه(س). شک نیست که اگر بخشی از این روح یگانه به اصل خویش در اعلی علیین پرواز کند ، بخش دیگر یعنی وجود فاطمه(س) هوای طاقت فرسای زمین را تاب نمی آرد و قرار از کف می دهد تا به روح ملکوتی و بزرگ جدا افتاده اش ملحق شود.
وَ رُوِیَ: أَنَّهَا مَا زَالَتْ بَعْدَ أَبِیهَا مُعَصَّبَةَ اَلرَّأْسِ نَاحِلَةَ اَلْجِسْمِ مُنْهَدَّةَ اَلرُّکْنِ بَاکِیَةَ اَلْعَیْنِ مُحْتَرِقَةَ اَلْقَلْبِ یُغْشَى عَلَیْهَا سَاعَةً بَعْدَ سَاعَةٍ
اگر فاطمه(س) - این روح لطیف و فرقت زده پیامبرِ مهر - را نمی آزردند و بر خانه اش آتش نمی زدند ؛ همین درد هجران بس بود که سرش را دستار ببندد و اشکِ بی امان از قلب سوزانش جااری باشد و ساعت به ساعت غش کند.
یا سیدتی و مولاتی یا فاطمه (س)
تو برای حضرت پدر - این رسول عشق - هم مادری کردی و بر زخم و درد او مرهم نهادی. چگونه برای من و ایتام آل محمد(ص) با این قلب مالامال اضطرار و مهر و امید مادری نکنی ؟! چگونه مادری نکنی که مهر مادری ات پناه بی پناهی و چاره بیچارگی است. یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی
سلام. احسنت. عالی