آفــاقـــ

مهربان‌تر از مسیح

مهدی ابوماهیگیر | سه شنبه, ۱۳ آبان ۱۳۹۹، ۰۸:۴۰ ب.ظ | ۰ نظر
سحرگاه مبارکی که آسمان و زمین جور دیگری است، وقوع اتفاقاتی عجیب حکایت از رازی بزرگ دارد. طفلی مبارک و پررمز و راز پا به عرصه این زمین و چشم بر حقیقت این جهان می‌گشاید تا سرآغاز فصلی جدید از تاریخ بشریت باشد. یگانه خدای بزرگ و آفریننده بی‌همتای این جهانِ بی‌کران در لایتناهای هستی، آخرین فرستاده و والاترین پیام‌آور خود را در شمایل یک انسان کامل و در معنای حقیقی خلیفه خداوند رونمایی کرده است. محمد (ص) از خانه‌ای محقر و از شهری کوچک در برهوت سوزان حجازِ جاهلیت، به افق جهانی چشم می گشود که نه پیشینه تمدنی درخشان در آن دیده می‌شد و نه چشم‌انداز تحولی شگرف. محمد (ص) بدون تردید تک ستاره فروزان تاریخ بشریت است که افق چشمان هیچ جنبنده ای به بلندای مقام او نخواهد رسید. 
حتی اگر محمد (ص) پیام‌آور راستین خداوند و قلب او فرودگاه سروش وحی نبوده باشد، حتی اگر قرآن محصول کشف و شهود یا الهامات درون ساز محمد (ص) بوده، و داستان قیامت و سرای باقی افسانه‌ای مصلحتی باشد، باز هم او بزرگ‌ترین معلم درس‌آموز جامعه انسانی است که سیره و مرام و آموزه‌هایش برترین و جامع‌ترین مانیفست نجات‌بخش بشریت است.
چهره قدسی محمد (ص) آن قدر زلال و بی‌آلایش است که چون مغناطیس پر جاذبه عشق، همگان را شیدای اقیانوس رحمت خود می کند. در همه تفاوت‌های قومی و نژادی و فرقه‌ای و با همه اختلافات کلامی و ایدئولوژیک، او اما محور اشتراک همه خوبی‌ها و مهربانی‌ها و مجمع همه ارادت‌ها و الفت ها و محبت هاست. سعه رحمت و مهر و کرائم اخلاقی او چنان گسترده و عمیق است که حتی بدخواهانش را از شعاع رحمت و نور خود بی‌بهره و محروم نمی‌گذارد.
محمد (ص) هیچ گاه جنگی نیافروخت اما تا پای جان از کیان توحید و عدالت دفاع کرد. فروتن و ساده زیست بود و بر مرکبی بی جهاز می‌نشست. هم‌نشین و دوستدار فقیران بود و هیچ‌گاه اغنیا را به خاطر ثروتشان و اشراف را به خاطر مکنت آن‌ها تکریم نمی‌کرد. پیش و بیش از آن که رسول خداوند باشد در معنای واقعی کلمه عبد شایسته خدا بود. در خلوت های انس او شور شیرین بندگی تا عرش الهی و تا عند ملیک مقتدر موج می‌زد.
جهانِ امروز باید این مهربان‌تر از مسیح را بشناسد تا راهی برای نجات گشوده شود. امروز تاریک‌ترین عصر جاهلیت است. در زمانه شرک و طاغوت و تکفیر، این دنیای فتنه زده، فقیر و تشنه اخلاق محمدی است.
او که با زبان فتنه، روح و جان میلیاردها انسان را می‌آزارد و قلب آن‌ها را جریحه‌دار می‌کند؛ شریک و هم داستان در جرم آن تروریست تکفیری است که آدم می‌کُشد و سر می‌بُرد، چه که او از تکفیر و ترور زبانش را دارد و این دستش را.
خدایا در وانفسای غربت این جهانِ تاریک، ما یتیمان محمدی را به الطاف بیکرانه ات و به رحمت و فضل و کرم خاصه‌ات حفظ فرما و در عافیت و سلامت به دولت کریمه فرزند احمد و وارث محمد (ص) برسان.
اللهم صل علی محمد و آله الطاهرین و عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان (عج)

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">