تا بیــکران

چه فرقی دارد که یک‌سال چگونه می‌گذرد ؟! چه فرقی دارد که ماه دوازده بار زمین را دور بزند یا این‌که زمین یک‌بار به‌دور خورشید بگردد ؟! چه فرقی دارد وقتی که گذر «زمان» به «حرکت» ساخته و شناخته می‌شود؛ و «حرکت» در معنای مکانیکی آن خاصیت ماده است، همچنانی که «مکان» نیز در چارچوب جهان ماده تعریف و ادراک می‌شود. در حقیقت این زمان نیست که می‌گذرد، این حرکت روح مبتلای به مادیات در آدمی است که زمان را می‌سازد و از آن در شمایل خاطرات و تجربیات عبور می‌کند. هر چه تعلقات و وابستگی‌های مادی، روح آدمی را بیشتر تسخیر کرده و به بند

اغمــای فطرت

جهان آخرالزمانی ما جهان رنج‌ها و محنت‌ها است. جهان سرد و بی‌عاطفه ای که آدمیان در جستجوی آرامش بر طوفان تلاطم‌های خود می‌افزایند. جهانی که در آن سرشت انسانی بشریت به اغماء رفته و خوی حیوانی او طغیان کرده است. در این مُلک جان، پوستینی زمینی با نفسی غریزی، روح عرشی و آسمانی آدمی را مسخر خویش کرده و تا اعماق تاریکی‌ها فرو برده ‌است. اگر مغز انسانیت فطرت او باشد، در این مرگ مغزی و در این اغمای عمیق، معنای زندگی عوض شده است. برای این شبه آدمی معنای حیات به بقای جان حیوانی او و لوازم غریزی آن تنزل کرده است.

کرونا و جهان بینی انسان

خبرنامه دانشجویان ایران: کرونا یک هشدار کوچک است. آمار آدم هایی که می کُشد به نیم درصد هم نمی رسد اما جهان را ترسانده و اجتماعات بشری را تا پستوی خانه ها عقب رانده است. بشر در عصر صنعت و تکنولوژی در مقابل یک ذره نادیدنی زانو زده است. حتی ابرقدرت های صاحب منصب و مالکان ثروت های قارونی هم از خوف آن ایمنی ندارند. آدمی که روزی اشرف خلقت و فاتح جهان مادی بود حالا خودش تسخیر شده است. آن چه امروز درو می شود محصول دست ساز نوع بشر و مکاتب مدرن و ماتریالیسمی است. انسان امروزی به حدی مدرنیزه شده که حتی