صهیونیسم شاید کثیف‌ترین رژیمی باشد که تاریخ بشر به خود دیده است. ضدّانسانی‌ترین قدرت شیطانی و مکتب نژادپرستی که مثل یک ویروس کوچک و مرگبار جامعه انسانی را تهدید می‌کند؛ و نظم جهانی و سازمان‌های بین‌المللی را به چالش می‌کشد. سکوت یا همراهی مدعیان آزادی و حقوق بشر در قبال تجاوزات عریان او به ساحت انسانیت، شگفت‌انگیز و شرم‌آور است. انتقام و جهاد در پاسخ حمله به کنسولگری ایران ضروری و اجتناب‌ناپذیر؛ و بر تاخیر آن البته آفاتی هم مترتّب است. اما چند ملاحظه قابل توجه وجود دارد:
این روزها حجم وسیعی از حریم‌دری‌ها و هنجارشکنی‌ها در ملاء عام - به بهانۀ بهار طبیعت و تعطیلات نوروزی - ، و انتشار گستردۀ آن‌ها به لطف شبکه‌های اجتماعی نقل محافل شده است. هرکسی از ظنّ خود تحلیل‌گر چرایی این پدیده و نظریه‌پرداز چگونگی حل مساله است. بسیاری آن را نوعی ولنگاری و اباحه‌گری می‌دانند که دستگاه انتظامی و قضایی در وهله اول و نهادهای مرتبط با گردشگری و مدیریت شهری در مرتبه بعدی مقصران بزرگ آن هستند. من اما معتقدم پیش از ابتلا به خطای محاسباتی، باید دید که آیا بروز چنین رفتارهایی از قاطبۀ مردم و خاصه جوانان،
این حجم از قساوت و وحشی‌گری، و از رذالت و خون‌ریزی؛ در عصر به‌اصطلاح مدرنیته امروزی شگفت‌آور است. آن قدری که امروز رژیم سفاک صهیونیستی خباثت و درندگی به خرج می‌دهد، در هیچ حیوان دد‌صفت و درنده‌خویی مشاهده نمی‌شود. زنان و کودکان و بی‌پناهان غزه شش ماه است که در یک حصر کامل وحشیانه، زیر آماج بی‌رحم گداخته‌های موشک و بمب و تیر؛ در گرسنگی و تشنگی، و در بیماری و آوارگی؛ ذره‌ذره می‌سوزند و کشته می‌شوند. باریکه غزه نمونه کوچکی از جامعه ۸ میلیاردی انسانی است که در ظلم و تبعیض و فساد، و در فقر و خوف و اضطرار؛
نوای سایت 
