مهر مادری ات

فاطمه مادرِ خلقت است و مادر ، اساس است و ریشه و بنیان. فاطمه روحِ خلقت است و جان بخشِ کالبد آفرینش. بی جهت نیست که امامِ آخرین که خود وارث جمله انبیا و اولیا و شهیدان است بر هیبت فاطمه سر می ساید و میگوید که او بر من «اسوه» است. بی جهت نیست که او را حجت الله خواندند بر همه  حجج الهی!
محمد و علی پدران امتند و افلاک را خدای بی آنها نیافرید؛ اما فاطمه مادر است و بی او نبی و وصی نمی آرد. فاطمه به حق، لیله قدر است. شبی که در دیدگان نمی آید و قدری که شناخته نمی شود. فاطمه در وصف واژه ها نمی گنجد.

رأی به عدالت

رقابت نفس گیر انتخاباتِ این روزهایِ دزفول با همه ی تحلیل های خطا و صواب دارای ظرایف و دقایقی است که در تلاطم تبلیغات قومی و حزبی و تکلیفی گم می شود.

نیم نگاهی به انتخابات منطقه ای دزفول در ادوار پیشین نشان می دهد که شاخصه های رأی مردم بیش و پیش از آنکه با معیارهای آرمانی و برنامه ای جریانات اصیل سیاسی و اقتصادی و فرهنگی سنجیده شود ، به گروه های قومی و طایفه ای وابسته است. تنوع و تکثر گروهها و جریانات سیاسی و قومی دزفول را اگر نگوییم بی نظیر ، اما بلاشک در نوع خود

دل آشوبم

اینکه در درون دل آشوب باشی را لنز هیچ دوربینی به تصویر نمی کشد و هیچ مشاور ریزبینی در نمی یابد، آشفته حالی را هیچ دارویی تسکین نمی دهد و فشار دردناک مردگان متحرک را هیچ قبرِ خاکی ندیده و هیچ مرده بی جان نچشیده است. اینکه مردگان را جز احیای زندگانی تمنایی نیست خوب میدانم. منم آن ریز جزئی از تو ای کل بیکران هستی و ذره قظره ای از تو ای اقیانوس نا تمام. منم که در اتصال با تو موجودم و آن لمحه که بی تو بمانم کأن لم یکن شیئا مذکورایم. ماهیِ عصیانگر دمی را که از دریای وجود خروج میکند مضطرب می شود و دل آشوبِ حیات و به تمنای آب.

نامیرا نمر

و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون :: هیچ رژیمی را در طول تاریخ به سفاهت و سفاکی این آل ننگین سعود نیافتم. گرگ های خوک صفتی که در جامه های سپید، از اعقاب جاهلی خویش هم پیشی گرفته اند. قاسطینی که هم پیمان یهود اما به نام اسلام و سنت النبی، مسلمان می کشند و بذر نفرت و کینه و تفرقه می پاشند میان امت واحده. طواغیتی که به نام خدا و اولی الامر سلطنت می کنند، لیکن اولیاء شیاطین و شیطان یگانه ولی آنهاست.

بی شک خون شهید نمر و حجاج مکه و منا ، خون مجاهدین خدا در یمن و بحرین و سوریه و لبنان و عراق و فلسطین ،