دغدغه‌ی مقدس

من یک معلم هستم. نه به اعتبار یک عدد پرسنلی و حق الزحمه ای که بهای کارم نیست. معلمی برای من نه یک شغل که یک فیض بی انتها و یک هدیه آسمانی است. معلمی یک دغدغه مقدس است در جهانِ تلاطم زده و جهلِ نوین امروزی. معلمی یک ایثارِ مقدس برای احیای انسانیت و اعتلای آزادی است. من معتقدم هر کس به اندازه ای که از خود می گذرد درجه ای از معلمی دارد. معلمی استمرار حرکت همه ی انبیا ، اولیا و شهیدان است.

وقتی محصول سال ها خرد و اندیشه و تجربه را در کام شاگردانت می ریزی و در قلب آنها به ودیعه می‌گذاری انگار خود

قهرمان اسطوره ها

شب از نیمه گذشته و نیمه ی شهر شعبان المعظم از سنه ۱۴۴۰ هجری قمری است. من در نیمه های این شبِ شگفت در کُنجی از بیکرانه های این جهانِ راز آلود بیداری می کشم. من ، این موجود کوچک و این ذره ی میکروسکوپی که در بی انتهای زمان و در اقلیم بیکران مُلک خداوندی بی خبر از خویشم و عاجز از تدبیر امر خود ، چگونه از عوالم دیگر خبر توانم داشتم. اگر شبی این چنین پادشاه حقیقی و خلیفه ی راستین خداوند بر زمین جوانه می زند و سرزمین ملائک را سجده گاه مقام خود می‌کند ؛ اگر ساعاتی این چنین قلبی تپیدن می گیرد که مخزن گنجینه های قرآن و تجسم کلمات

چهل سال حکومت و دین

➊ هیچ اندیشه ی روشنی در مقام تایید یک نظام طاغوتی بر نمی آید. مسئله فقط جلوسِ یک شاه تاجدار یا رهبر معمم در راس حکومت نیست. مسئله اصلی، نظام سیاسی حاکم بر کشور است. انقلاب ۵۷ در ایران صرفاً دگرگونی و تغییر نظام سلطنتی به یک جمهوری بود که می خواست مبتنی بر اسلام باشد.

➋ معتقدم دین، تنها نسخه شفابخش بشریت است که حکمرانی فقط بخشی از نظام یکپارچه و دقیق آن است، همانطور که فقه و شریعت جزئی از کلّیت دین است. اثربخشی دین البته لوازمی دارد که بدون آن ها حکمرانی اسلامی

اِعْـرِفِ الحَـق

خیبر آنلاین: از اصلی ترین و اساسی ترین آفتها در نظام های به اصطلاح دینی که هم پایه های حاکمیت و هم تقیّد به ارزشها و باورهای دینی را در طبقات جامعه سست می‌کند ؛ جایگزینی شخصیت ها - به عنوان معیار - در مقام شاخص ها می باشد. مسئله ی قابل تامّل و مداقّه در این گفتار آن است که دین در معنای کامل و واقعی خود یک قانون است ، یک ضابطه و چارچوب است که هیچ کس حتی پیامبرِ ابلاغ کننده و پیشوای هدایت کننده اش اجازه ندارند در ورای آن ایستاده و خود را فراتر از آن ببینند. هیچ کس در هیچ مقام و لباسی حق ندارد از حدود و ثغور دین فراتر رفته و خود در