هرگز نمی‌میرد

حسین بر کل بشریت در پهنه ی تاریخ امامت می کند. او اسوه ، راهبر و امامی بین المللی در پهنه آخرالزمانیِ زمین است. حسین در یک آیین و شریعت نمی‌گنجد. او فریاد فطرت و تجسم انسانیت است. داستان حسین و کربلا تنها قصه ای است که تاریخ فراموش نخواهد کرد. تنها قصه ای که هر چه زمان بر آن می‌گذرد شفاف تر و تابنده تر می شود و بر هیجان و شور آن می افزاید. حسین هرگز نمی میرد. و چگونه بمیرد او که قلب های آدمیان و عالمیان را در لا زمان و لا مکان تسخیر کرده است. او فرمانروای همه عواطف و احساسات پاک بشری است. حسین تنها میزان است که

آموزش و عدالت

کنکور با همه نواقص و معایبی که دارد میتواند جامعه ایران و نظام تعلیم و تربیت را مورد تحلیل و آنالیز جدی قرار دهد. میتواند نشانگر کاستیها و ضعفهای موجود در نظام آموزشی و روشنگر بررسیهای دقیق جامعه شناسی و روانشناختی باشد. این که بیش از ۶۳ درصد داوطلبان دانشگاه در علوم تجربی رقابت کرده و داوطلبان علوم پایه و انسانی بیش از ۱۵۰ درصد شانس قبولی دارند حائز چند نکته بسیار خطیر و خطرناک است. اینکه اغلب دانش آموزان موفق و رتبه های برتر - در مجموع - خروجی مدارس و مناطق خاص بوده اند نیز داستان دیگری است که مسئله

روز خدا

ظهر روز عرفه ۱۴۴۰ هجری قمری است. روز توحید. روز خاکساری و تضرع کائنات در برابر ذات اقدس احدیت و یگانه هستی. من ذره‌ای فقیرم در بی انتهای صحرای هستی که در طوفان حوادث و ابتلائات گریزگاهی از تو و پناهگاهی جز تو ندارم. من در غربتِ مخوفِ این بی کرانه های آسمان و زمین به ولایتِ ربوبیِ تو دل از غیر بریده؛ صاحب و انیس و یاوری جز تو نمی شناسم. خدایا ؛ من عبدی فقیر و ضعیف و سراسر نیازم که محبت و لطف و مهر تو مرا به زیور وجود آراست.

ای هستی بخش مهربان و ای پروراننده وجودم ؛ آیا آن را که مهر تو آفرید و پرورید، قهر تو رها و خوار می کند ؟! خدایا ؛

اندوه عقل در صحرای جهل

دردناک ترین دردِ علی (ع) جهل مقدس مردمانی است که فرق ایمان را با نام خداوند و به قصد قربت می شکافند. من معتقدم همه وجوه دیانت در مکتب آزادی بخش خداوند محصول شیرین عقلانیت است. هیچ چیزی برای بشر ترسناک تر از انکار عقـل و اندیشــه در مقابل تعصّب مقدس نیست. هیچ موجـودی مخوف تر و درّنده تر از او نیست که ردای پر تکلّف و بی مغزی از ظواهر شریعت را می پوشد و آن را همه ی حقیقتِ دین و غایت اراده حق می انگارد. در غربت و اندوه علی همین بس که او دُرّ علم و اندیشه و گوهر تمام عیار عقلانیت در زمانه ی جهل و تزویر و هوس بود. علی با او