هر چه کردیم علاج دل بیمار نشد

ده تابستان می گذرد و رویای شیرین آن روزها برایم فراق این روزها را سخت تر و تلخ تر کرده است. حسرت به دل مانده ام برای آن روزها که در مجاورت سلطان رأفت و مهر حال و هوایی داشتم. نزدیک چله ای می گذشت و وقت وداع اما اشک ها امان دلتنگی ام را می برید و حس غربتِ جدایی پای رفتن را از من می ربود. حالِ دلم این روزها وصفِ شعری است که استاد آن روزهامان شیخ مرتضی آقا تهرانی در عرفانک سحرگاهاش با سوز و نوایی می خواند. احوال دلم آشفته تر از آن است که در الفاظ و واژه ها بگنجد ، که اگر هم بگنجد رخصتی برای بیانش نیست. در آستانه روز زیارتی

ارض قدس، پیکر زخمی صلح است

ارض قدس ارض مظلومیت است. این پیکر زخم خورده و به اسارت نشسته ی اسلام و صلح ، آزاد خواهد شد روزی که عقول انسانی آزاد و وجدان بشری بیدار شود. سرنوشت غمبار فلسطین و یمن و عراق و سوریه و بحرین و یکایک بلاد این امت از جهل مفتیان بی دین و ترس حکام هوسبازی است که عزت و ثروت ایتام آل محمد را به یغماگران کفر و کبر می بخشند تا برای آنان ارمغانِ امنیت آرند و خود به قتل عام و ارعاب و تهدید هم دست یازند. ارض قدس ، پیکرِ زخمیِ صلح است در بند جهل و ستم. و فردا که خروشِ جنودِ بیداری و عدالت بر سلاطین بیدادگر اسلام و خفتگان مسلمان و آزادگان جهان فرود آید ، روز سرود آزادی و سرور استقلال است.

پیرامون فرمان «آتش به اختیار»

آنچه در بیانات اخیر رهبر حکیم انقلاب آمد حائز چند نکته مهم و اساسی است که بعضا در تحلیل ها و انتشار بخشی و گزینشی و احساسی مطالب گم شده و مغفول واقع می شود:

رهبر انقلاب با اشاره به مفهوم آتش به اختیار در جنگ سخت ؛ ابتدا نقش مخاطب را به عنوان افسر جنگ نرم متذکر شده و سپس او را در این نبرد نرم آتش به اختیار می کنند. پر واضح است که مراد در این عرصه نه ایجاد بی نظمی و گریز از قانون و دامن زدن به اختلافات است ، چه که از بیان هسته های فکری و علمی و جهادی و فرهنگی نیز

روح خدا هرگز نمی میرد

روح الله ، ابر مرد شگفت تاریخ است در هـزاره ی غیبت ! خمینـی (ره) ، تجسم غرور و عزت پابرهنگانی شد که خروش شوریدگی اش بر استبداد و استکبار و بیداد آفرید. او پیر جوانانی است که آرامه ی جانش هر نا آرامی را سکینه است و هر تلاطمی را آرامش ! او پیش از آن که قلوب آدمیان را تسخیر و بر انفاس مردمان امامت کند ، قلب خویش را تسخیر و بر نفس خود امامت کرده است. خمینی حقیقتی شبیه اسطوره هاست که در قلب جهان چون قلبی تپیدن می گیرد و خفتگان را بیدار و جاهلان را آگاه و مستضعفان را قدرت می دهد تا خزان ملتی را به شکوفه های بهاری بدل کند.