آفــاقـــ

گمشده در غبار

مهدی ابوماهیگیر | شنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۵، ۰۳:۱۵ ب.ظ | ۲ نظر

شانه خالی کردن رئیس سازمان محیط زیست و حواله مسئولیت آسمان قهوه ای خوزستان به چندین دستگاه متعدد - از هواشناسی گرفته تا وزارت خارجه و جامعه جهانی - دردی را از نفس های خسته این مردم جفا کشیده دوا نمی کند. پرتاب مسئولیت این خاکستان به چندین دستگاه، یعنی سرگردان نمودن و خفه کردن مطالبات عمومی و نیز عدم پاسخگویی ... ! اگر این ساختمان مجلل، سازمانی است برای محیط سیاست، بگویید تا این هوا را سیاسی نکنند. اگر این آب و خاک زرخیز و منابع زیر این سرزمین، قلب کشور است ، کمی هم به صاحبان خاک گرفته آن برسید... لطفا !

  • ۲ نظر
  • موافقین ۳
  • ۶۷۲ بازدید
  • ۰۹ بهمن ۹۵ ، ۱۵:۱۵
  • مرد ابتلائات و آزمایشات سخت

    مهدی ابوماهیگیر | يكشنبه, ۱۹ دی ۱۳۹۵، ۱۱:۴۲ ب.ظ | ۴ نظر

    انالله واناالیه راجعون: دگران هر چه که خواهند بگویند، من اما او را «مرد ابتلائات و آزمایشات سخت» می دانم. و اینک؛ او مانده و کارنامه ای با آزمون های بی شمار در محضـر حضرت حق ! اما آنچه امروز برای من تکان دهنده بود و شاید از والاترین الطاف خفیه و از اعظم آزمون های الهی به شمار آید مخفی ماندن ساعت رفتن از این معبر پر نشیب و فراز دنیا باشد که هماره آدمی را زنهار می دهد به سبکبار ماندن و آماده بودن برای هر لحظه مردن ! راستی که مدت نامعلوم این آزمون، کوتاه تر از آن است که بتوان از لغزش خویش غافل شد و به قضاوت دیگری پرداخت. خدایا به ما رحم کن ...

  • ۴ نظر
  • موافقین ۷
  • ۷۳۳ بازدید
  • ۱۹ دی ۹۵ ، ۲۳:۴۲
  • عدالت ؛ اساس حاکمیت

    مهدی ابوماهیگیر | دوشنبه, ۶ دی ۱۳۹۵، ۱۱:۵۹ ب.ظ | ۳ نظر

    دولت بهار :: بی مبالاتی در بیت المالِ مسلمین و غفلت و تسامح در حق الناس آن هم در نظام داعیه دار اسلام اهل بیتی (ع) بیش از هر چیز حیثیت انقلاب را خدشه دار و رابطه دولت و ملت را به بی اعتمادی سوق خواهد داد. بی تردید عدالت ، اساس و شاه بیت حاکمیت دین و کارگزاران خدوم آن است. آن چه امروز موجب می شود تا حلقه وصل مردم عزیز ایران با دولت و دولتمردان را سست نماید ، نه تحریم و فشار و تورم بلکه تبعیض و شکاف عمیقی است که طبقه مدیران و کارگزاران را از طبقه مردم جدا و میان آن ها فاصله ای از جنس اشرافیت خواهد انداخت. «وضع الشی ء فی

  • ۳ نظر
  • موافقین ۴
  • ۸۱۱ بازدید
  • ۰۶ دی ۹۵ ، ۲۳:۵۹
  • نامه ای به بهشت

    مهدی ابوماهیگیر | پنجشنبه, ۲ دی ۱۳۹۵، ۰۸:۴۸ ب.ظ | ۷ نظر

    رضا جان ؛ ده سال از آن یلدایی ترین شب معراجت میگذرد و من هرگز از یادت نمی برم. تو را و آن لبخند ملیح همیشگی ات، با آن طلعت عارفانه و معصومانه ات. به یاد داری آن ظلمتکده را که شمع محفل عاشقانش بودی و دستگیر یارانش ، و آن دیار سوزستان را که بر قلب های یخ زده اش نور امید تابیدی و بر بت های تزویر و نفاقش ابراهیم وار تبر زدی و نهیب کردی ؟! رضا جان شهر همان شهر است، شاگردان تو اما بزرگ شده اند. خصم تو امروز رسوای زشت روی عالم شده و این تویی که در دوستان و شاگردانت تکثیر شده ای. تو آن جوان مردترین بودی که

  • ۷ نظر
  • موافقین ۷
  • ۸۹۵ بازدید
  • ۰۲ دی ۹۵ ، ۲۰:۴۸