آفــاقـــ

بیت العتیق، قلب حسین است

مهدی ابوماهیگیر | دوشنبه, ۲۲ شهریور ۱۳۹۵، ۱۲:۱۰ ق.ظ | ۵ نظر

هوالمجیب :: میقاتِ چله ی موسی در میعادِ طور کامل می شود و آزمون ابراهیمیان و اسماعیلیان به انجام می رسد. عرفه روز دل بریدن است و قربان روز سر سپردن. فرق، بسیار است میان آن که قربانیِ نفسِ خویش است و آن که نفسِ خویش را به قربان گاه می بَرَد. ابراهیم است ، و ما أدراک ابراهیم ؟! ابراهیم هم که باشی تا دم آخر از این آزمون رها نمیشوی و گزندِ این نفسِ سرکش امانت نمی دهد. نه ابراهیم است که قربانی می کند و نه اسماعیل قربانی می شود. این فقط روح ابراهیمیان است و اسماعیلیان که دل می بُرند و خنجر به حنجرِ نفس می زنند و جان را به قربانی

  • ۵ نظر
  • موافقین ۶
  • ۶۳۷ بازدید
  • ۲۲ شهریور ۹۵ ، ۰۰:۱۰
  • شب هزاره ی نوروز

    مهدی ابوماهیگیر | جمعه, ۴ تیر ۱۳۹۵، ۰۹:۵۰ ب.ظ | ۱۲ نظر

    در این پهنای کره ی شناور و دوّار زمین و این گردش عجیب زمان ، و میان بی کرانه ی هستی که پهن دشتِ خاکی را به سخره می گیرد ؛ من چه می کنم ، و در این سیرِ جبر آمیز از کجا و یه کجا روانم ؟! این بی کرانه ی نا منتهای آسمان ها و افلاک و کواکب ، با همه جمادات و نباتات و جانداران و اجساد و ارواح مرئی و غیبی ؛ از آنِ کیست و در یدِ اراده ی کدامین سلطان بلا منازع تدبیر می شود ؟! راستی در این کویرِ حیرانِ هستی ، عاقبتِ حالِ نفسی سرگشته و به اضطرار افتاده و پناهنده و چاره خواه از رحمت رحیمیه آن یگانه امیرِ کشورِ گیتی چه خواهد شد ؟! و در این آفاق و انفس چه

  • ۱۲ نظر
  • موافقین ۴
  • ۹۲۲ بازدید
  • ۰۴ تیر ۹۵ ، ۲۱:۵۰
  • میهمان توام

    مهدی ابوماهیگیر | سه شنبه, ۱ تیر ۱۳۹۵، ۰۸:۵۲ ب.ظ | ۹ نظر

    یا کریم :: دوستی میگفت دیگر به قله رسیدیم و از امروز رو به سراشیبی می رویم ، و در پاسخ به نگاه پرسشگرانه ام اشارتی به ماه نیمه نمود. بر غفلت خود لرزیدم که رو به سراشیبی هستیم و سبکبار نه ! رو به زوالیم و در غفلتیم ... ! باز هم ماه از نیمه گذشت ! این شب ها را هر دم به قرص ماه می نگرم و از امشب دلم می گیرد که وداع گونه کم نور می شود و رو به تاریکی می نهد و من هنوز میهمانی فقیرم و در گوشه ای از این ضیافت ، تنها و غمین چشم دوخته به حضرت کریم. سخت به این شب ها دل بسته و بر آن شب قدر و سحر سرنوشتم امید دارم . نه به این وزر و سیـه بارِ

  • ۹ نظر
  • موافقین ۶
  • ۸۴۸ بازدید
  • ۰۱ تیر ۹۵ ، ۲۰:۵۲
  • «او» قرآن است

    مهدی ابوماهیگیر | شنبه, ۱ خرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۵۳ ب.ظ | ۱۳ نظر

    یا لطیف :: لیله القدر ؛ شبِ رمز آمیز و آبِ حیاتی است که چون اکسیر بر عالمیان وارد می آید و بر قدر شناسانِ خود رحمت می بارد. اگر شب هایی از رمضان المبارک را به آرزویِ تک شبِ رویاییِ آن احیا می دارم ، اما تردید ندارم که شبِ نیمه از شعبان المعظم ، لیله القدری حقیقی است. و مگر نه این است که در آن ، نزولِ کتابِ صامت است و در این ، ورودِ قرآنِ ناطق ؟! اگر قرآن ، مکتوب و عصاره ی امامِ حیّ است ؛ و امام ، تجسّمِ عینی و انسانیِ کتاب خدا ؛ و اگر کتابِ بی امام ورق پاره ای بیش نیست بر روی نیزه ی مکرِ قاسطین و لقلقه ی لسانِ جهلِ مارقین ؛ و امامِ بی قرآن بهانه ی

  • ۱۳ نظر
  • موافقین ۷
  • ۷۷۰ بازدید
  • ۰۱ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۵۳