شب هزاره ی نوروز

در این پهنای کره ی شناور و دوّار زمین و این گردش عجیب زمان ، و میان بی کرانه ی هستی که پهن دشتِ خاکی را به سخره می گیرد ؛ من چه می کنم ، و در این سیرِ جبر آمیز از کجا و یه کجا روانم ؟! این بی کرانه ی نا منتهای آسمان ها و افلاک و کواکب ، با همه جمادات و نباتات و جانداران و اجساد و ارواح مرئی و غیبی ؛ از آنِ کیست و در یدِ اراده ی کدامین سلطان بلا منازع تدبیر می شود ؟! راستی در این کویرِ حیرانِ هستی ، عاقبتِ حالِ نفسی سرگشته و به اضطرار افتاده و پناهنده و چاره خواه از رحمت رحیمیه آن یگانه امیرِ کشورِ گیتی چه خواهد شد ؟! و در این آفاق و انفس چه

میهمان توام

یا کریم :: دوستی میگفت دیگر به قله رسیدیم و از امروز رو به سراشیبی می رویم ، و در پاسخ به نگاه پرسشگرانه ام اشارتی به ماه نیمه نمود. بر غفلت خود لرزیدم که رو به سراشیبی هستیم و سبکبار نه ! رو به زوالیم و در غفلتیم ... ! باز هم ماه از نیمه گذشت ! این شب ها را هر دم به قرص ماه می نگرم و از امشب دلم می گیرد که وداع گونه کم نور می شود و رو به تاریکی می نهد و من هنوز میهمانی فقیرم و در گوشه ای از این ضیافت ، تنها و غمین چشم دوخته به حضرت کریم. سخت به این شب ها دل بسته و بر آن شب قدر و سحر سرنوشتم امید دارم . نه به این وزر و سیـه بارِ

«او» قرآن است

یا لطیف :: لیله القدر ؛ شبِ رمز آمیز و آبِ حیاتی است که چون اکسیر بر عالمیان وارد می آید و بر قدر شناسانِ خود رحمت می بارد. اگر شب هایی از رمضان المبارک را به آرزویِ تک شبِ رویاییِ آن احیا می دارم ، اما تردید ندارم که شبِ نیمه از شعبان المعظم ، لیله القدری حقیقی است. و مگر نه این است که در آن ، نزولِ کتابِ صامت است و در این ، ورودِ قرآنِ ناطق ؟! اگر قرآن ، مکتوب و عصاره ی امامِ حیّ است ؛ و امام ، تجسّمِ عینی و انسانیِ کتاب خدا ؛ و اگر کتابِ بی امام ورق پاره ای بیش نیست بر روی نیزه ی مکرِ قاسطین و لقلقه ی لسانِ جهلِ مارقین ؛ و امامِ بی قرآن بهانه ی

روز آقا زاده

سرسلسله ی عشاق و شیدائیان و محبان امیرالمومنین را پس از او بی تردید باید در حسین بن علی یافت. چنان واله و مستغرق است در بحر علوی و اقیانوس فاطمی که خلاف عادات مرسومِ تاریخ به گاهِ مژده ی مولودی از پسرانش اغلب را نام ، علی می نهد تا به کج فهمان و نافهمان برساند که علی تمامِ عشق است و تمام ناشدنی ! علی اکبر ، ناز پرورده و آقا زاده ای است که تمامِ پیام بر است در صورت و سیرت و منظقی دلنشین ، تمامِ علی است در هیبت و هویت ، و تمام زهرا است در عطر دل انگیزش ! چه نیک جوانی است این علی و چه نازش خریدن دارد برای حسین !